Αναγνώστες

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

σε τουτον τον Θαυμασιο κοσμο τον πιο καινούριο οι αετοί που μας ουρουν ,στον Ανεμο τον ούριο μας πιτσιλάνε κατουρλιο και μεις να λέμε ” βρεχει”

νοσφερατος says:
σε τουτον τον Θαυμασιο κοσμο τον πιο καινούριο
οι αετοί που μας ουρουν ,στον Ανεμο τον ούριο
μας πιτσιλάνε κατουρλιο και μεις να λέμε ” βρεχει”
περιχαρής η ενοχή για οσα περιεχει
και ενας κοντρα ανεμος ,ανεμος του Λεβαντε
φυσαει απ’την Ανατολή κι εμμεσως λέει ”ΑΝΤΕ”
ετσι λοιπόν περικλειστοι εν μεσω των Ανέμων
στεκομαστε περιδεεις και να που ενας Δαιμων
που μοιαζει για πλατωνικός μα ειναι Ακηδίας
μας ψιθυρίζει στο αυτί-εν μέσω της κηδείας-
γιατι μολις κηδεψαμε αξιοπρεπεια μας
λατρευοντας,βοδι χρυσο,ξανα το φαντασμα μας-
μας ψιθυριζει ο δαιμονας: che vuoi ,πατριωτη?
και μεις αμεσως νιωθουμε σαν και τον Δον Κιχωτη
και κυνηγάμε τερατα , δρακους ανεμομυλους
-χανοντας τη διακριση απο εχθρους και φιλους-
κι βθιζομαστε ξανά σε Ναρκισσου καθρεφτη
και βλέπουμε απο ψηλά ,τον εαυτο να πέφτει..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο χρόνος σβουριζει προς πάσα κατεύθυνση

 Έχετε  παρατηρήσει  το  ποσο    εύκολα     και  ανεξήγητα     χάνονται  -  λές  και τα κατάπιε  η θάλασσα  -   ζητήματα  που  μας  απασχόλη...