Αναγνώστες

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

ΚΡΥΦΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ

πηγη εξωστης

ΚΡΥΦΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ (LITTLE CHILDREN) Σκηνοθεσία: Τοντ Φιλντ Παίζουν: Κέιτ Γουίνσλετ, Πάτρικ Γουίλσον, Τζένιφερ Κόνελι, Νόα Έμεριχ, Τζάκι Έρλι Χάλεϊ, Τζέιν Άνταμς Διάρκεια: 137’
 
Αν η εργατική τάξη πάει στον… παράδεισο, η (μεγαλο)αστική βρίσκεται εγκλωβισμένη στην κόλαση του χρυσού κελιού της. Κι όταν, αίφνης, εμφανίζεται κάποια διέξοδος, αυτή είναι απατηλή και όχι ουσιαστική. Τα λιμνάζοντα νερά αναταράσσονται για λίγο, μετά, όμως, από το ρυτίδιασμα της επιφάνειας που επιφέρει το… βότσαλο στη λίμνη, τα πάντα επανέρχονται στην αρχική τους κατάσταση. Απλά, άλλο ένα βότσαλο προστίθεται στον… πάτο. Ο ηθοποιός, Τοντ Φιλντ (έπαιζε τον πιανίστα στο «Μάτια ερμητικά κλειστά» του Κιούμπρικ) σκηνοθετεί την δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του. Και σε σχέση με την πρώτη του, τα «Μυστικά της κρεβατοκάμαρας», είναι σαφώς βελτιωμένος. Έχει να φάει, βέβαια, πολλά καρβέλια για να γίνει δημιουργός με την κλασική έννοια της λέξης… Ανατολικό Γουάινταμ, Μασαχουσέτη. Η μικρή «ειδυλλιακή» πόλη αναστατώνεται από ένα νέο: ο Ρόνι ΜακΓκόρβεϊ, επιδειξίας που στο παρελθόν παρενόχλησε ανήλικο κοριτσάκι, επιστρέφει στη γενέτειρά του. Η μικρή κοινωνία της πόλης είναι εχθρική απέναντι στον εν δυνάμει παιδόφιλο και δεν το κρύβει… Σε μια παιδική χαρά, η Σάρα θα γνωρίσει τον Μπρατ. Η Σάρα έχει κάνει μεταπτυχιακό στη λογοτεχνία, παράτησε, όμως, το διδακτορικό της όταν παντρεύτηκε. Μητέρα μιας πιτσιρίκας, βαριέται το ρόλο της καλής μητέρας και νοικοκυράς. Ο Μπρατ, από την άλλη, είναι ένα μεγάλο… παιδί! Παντρεμένος με την πανέμορφη ντοκιμαντερίστρια, Κάθι, άνεργος, πατέρας ενός πιτσιρικά, διαβάζει δήθεν για να γίνει δικηγόρος. Οι δύο ενήλικες θα αναπτύξουν παράνομη ερωτική σχέση μεταξύ τους, σχεδιάζοντας να αποδράσουν από ένα κοινωνικό περιβάλλον που τους πνίγει και τους συνθλίβει… Ποια είναι τα «μικρά παιδιά» του πρωτότυπου τίτλου; Είναι στην κυριολεξία, τα ανήλικα τέκνα της μικρής πόλης που «κινδυνεύουν» από τον παιδεραστή – «τέρας»; Ή μήπως είναι οι ενήλικες, που εγκλωβισμένοι σε μια ζωή που δεν γουστάρουν, επιδιώκουν τα… παιχνιδάκια; Ποιες είναι οι «κρυφές επιθυμίες» του μεταφρασμένου τίτλου; Εξαντλούνται στην σαρκική ηδονή; Ή έχουν να κάνουν με κάτι πιο βαθύτερο, πιο βιωματικό, πιο μεγάλο; Ο Τοντ Φιλντ, μετατρέπει σε σενάριο το ομότιτλο (αγγλιστί) βιβλίο του Τομ Περότα (μαζί με τον συγγραφέα) και μας παρουσιάζει ήρωες που έχουν λύσει το οικονομικό τους πρόβλημα και καλούνται να αντιμετωπίσουν το… υπαρξιακό. Μορφωμένοι και όμορφοι ενήλικες που βιώνουν το συναισθηματικό κενό στα όρια του… τρόμου! Όσοι δεν έχουν μετατραπεί ακόμα σε ομοιόμορφα… ζόμπι, το παλεύουν. Η παράνομη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στην Κέιτ Γουίνσλετ και τον Πάτρικ Γουίλσον είναι κάτι σαν σανίδα σωτηρίας λίγο πριν το βύθισμα στην άβυσσο του τίποτε… Καλογραμμένο σενάριο, δυνατές ερμηνείες και μια σκηνοθετική αντιμετώπιση του υλικού με μοντάζ που παίρνει το χρόνο του, δομούν μια ταινία αρκούντως ελκυστική για θεατές άνω των 30 ετών, η οποία παρεμπιπτόντως, είναι υποψήφια και για τρία Όσκαρ: α’ γυναικείου ρόλου (για την Κέιτ Γουίνσλετ), β’ ανδρικού ρόλου (για τον Τζάκι Έρλι Χάλεϊ) και διασκευασμένου σεναρίου. Ένα έξυπνο σχόλιο της ταινίας είναι αυτό: από όλα τα «παιδιά» στο φιλμ, εκείνο που πραγματικά αγαπιέται περισσότερο, είναι ο… παιδόφιλος! Η μητέρα του τον στηρίζει παρά το γεγονός ότι γνωρίζει το ατελές του χαρακτήρα του. Ή ίσως εξαιτίας αυτού. Το voice over δίνει μια ειρωνική διάσταση στο ενδιαφέρον σύνολο… Και συνολικά η ταινία, αν και ημιτελής, κατορθώνει να θέλξει. Και να προβληματίσει…
Θόδωρος Γιαχουστίδης Αξιολόγηση: *** (3)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο χρόνος σβουριζει προς πάσα κατεύθυνση

 Έχετε  παρατηρήσει  το  ποσο    εύκολα     και  ανεξήγητα     χάνονται  -  λές  και τα κατάπιε  η θάλασσα  -   ζητήματα  που  μας  απασχόλη...