Αναγνώστες

Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2011

RAKIS¨:Το φαντασιακό μπορεί να ιδωθεί και «ανάποδα», δηλ. από την πλευρά του αποκλειόμενου ως προς το εξιδανικευμένο φαντασιωτικό πρότυπο. Η ταυτότητα τη στιγμή που περικλείει, αποκλείει . Η οριοθέτηση αφήνει από έξω μιαν επικράτεια, που για την κατάσταση του Εγώ μένει από έξω, δεν «υπάρχει», ή έχει φασματική ύπαρξη. Αυτή η επικράτεια μπορεί να θεωρηθεί συνώνυμη της «υπονοητικότητας»(implicitness)»


Το φαντασιακό μπορεί να ιδωθεί και «ανάποδα», δηλ. από την πλευρά του αποκλειόμενου ως προς το εξιδανικευμένο φαντασιωτικό πρότυπο. Η ταυτότητα τη στιγμή που περικλείει, αποκλείει . Η οριοθέτηση αφήνει από έξω μιαν επικράτεια, που για την κατάσταση του Εγώ μένει από έξω, δεν «υπάρχει», ή έχει φασματική ύπαρξη. Αυτή η επικράτεια μπορεί να θεωρηθεί συνώνυμη της «υπονοητικότητας»(implicitness)»




1 σχόλιο:

ο δείμος του πολίτη είπε...

Συμφωνώ απολύτως. Η γραμμική ανάπτυξη του φαντασιακού (και είναι μέρος της καστοριαδικής σκέψης) αποκλείει ρατσιστικά όλους εκείνους που δε συμμετέχουν σε αυτό το φαντασιακό. Ωστόσο, αυτο-αποκλείνονται συχνά κ εκείνοι που δε θεωρούν τον εαυτό τους ικανό να το αγγίξει, να ενταχθεί (πχ η υποκειμενική σχέση της φτώχειας και του καταναλωτικού φγαντασιακού).

Ο χρόνος σβουριζει προς πάσα κατεύθυνση

 Έχετε  παρατηρήσει  το  ποσο    εύκολα     και  ανεξήγητα     χάνονται  -  λές  και τα κατάπιε  η θάλασσα  -   ζητήματα  που  μας  απασχόλη...