Αναγνώστες

Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

ειναι φορές που τις ζηλευω αυτές τις Γάτες..


καποιες φορες φθονώ τις γάτες
που περπατουν αναλαφρα στις ακρες
των κτηριων ‘ γαντζωνονται
στις πιο αποκρημνες πλευρες και σκαρφαλώνουν
στα δεντρα τον χειμώνα..εμες δεν εχουμε που να κουρνιασουμε ομως εκεινες
βρισκουν την φωλια τους και βολευονται,
διψουν για χαδια
εμεις
ποτε δεν βρισκουμε για πάντα την χαρα,ομως αυτες
ζουνε την ηδονή μεσ’ τη πληροτητα της , αρκουνται σε λιγα ψιχουλα ,ενα ψαρι ενα αγγιγμα
και οταν πεφτουν ανασηκώνονται ευθυς και ζουνε
οπως δεν ζησαμε εμεις και ερωτευονται
τον γεναρη
κι οταν πεθαινουν
ξαναγεννιουνται
γιατι οι γατες εχουν γευτει την αιωνιοτητα..και ξερουν
να συγχρονιζονται με τις ταλαντωσεις του Χρονου..και γευονται τη ροή του
και ειναι ευαισθητες μα και σκληρές
κι ευλυγιστες
ειναι φορές που τις ζηλευω αυτές τις Γάτες..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο χρόνος σβουριζει προς πάσα κατεύθυνση

 Έχετε  παρατηρήσει  το  ποσο    εύκολα     και  ανεξήγητα     χάνονται  -  λές  και τα κατάπιε  η θάλασσα  -   ζητήματα  που  μας  απασχόλη...